Fylgjuuppskriftir – ekki fyrir viðkvæma!

Halló heimur!

Þegar ég bjó í svarta úthverfinu í Danmörku fór ég oftar en ekki til vinkonu minnar í næsta húsi í þynnkunni og biðum við til klukkan fjögur þangað til eini pítsastaðurinn í hverfinu opnaði. Þá drápum við oft tímann með því að hanga á Facebook og njósna um fólk.

Eitt sinn rákumst við á síðu nýbakaðrar móður sem lét inn myndir af nýfæddu barni sínu. Við klikkuðum á hverja myndina á fætur annarri af gullfallega barninu en eitt klikkið vakti enga hamingju. Konan hafði smellt nokkrum myndum af fylgjunni sinni í myndaalbúmið. Við vægast sagt kúguðumst og hugsuðum um allt annað en pítsu næstu klukkustundirnar.

Þegar við vorum búnar að jafna okkur ákváðum við að skoða þetta stóra fylgjumál því ég hafði heyrt að í sumum löndum tíðkist það að borða fylgjuna – eins geðslegt og það hljómar. Í þessari rannsóknarvinnu okkar rákumst við á þessa síðu. Ég missti málið í smá stund og lá titrandi í fósturstellingunni á gólfinu.

Á þessari ógeðissíðu er nefnilega hægt að finna nokkrar fylgjuuppskriftir. Til dæmis er hægt fá sér fylgjusamloku, fylgjuspaghetti og fylgjukokteil. Tala nú ekki um fylgjukássuna sem hljómar unaðslega.

Ég hef fætt barn og sem betur fer bauð ljósmóðirin mér að sjá fylgjuna. Ég afþakkaði pent með fallegasta barn í heiminum í fanginu. Mig langaði ekkert rosalega að sjá eitthvað slímugt líffæri út úr mér þar sem ég var upptekin að kyssa barnið sem var þakið þessu sama slími úr leggöngunum á mér.

Vinkona mín var ekki svo heppin. Ljósmóðirin spurði hana ekki heldur slengdi fylgjunni beint framan í hana. Hvort hún fór með hana heim og skellti í fylgjulasagne fylgir ekki sögunni.

Njótið vel og lengi!

-L